Het gemeentebestuur maakte eind 2013 haar beleidsplan op voor de volledige legislatuur. Het gemeentelijk Meerjarenplan 2014-2019 werd goedgekeurd door de gemeenteraad op 16 december 2013. Dit lijvige beleidsplan werd opgesteld door het bestuur op basis van nieuwe inzichten, maar ook de input van inwoners, adviesraden en gemeentelijke diensten werd erg op prijs gesteld.
Het bestuur liet het woord ook aan de inwoner, bijvoorbeeld via de ideeënkoffer die tijdens de zomermaanden op het gemeenteplein stond. Ook de verschillende adviesraden kregen een toelichting en de kans om vragen te stellen. De grote lijnen van het plan werden voorgesteld aan alle adviesraden tijdens een ‘plenaire zitting’ (OCP, 16 november 2013). De adviesraden vergaderden de weken daarna afzonderlijk en formuleerden een advies. Ook de gemeentelijke diensten speelden kort op de bal en deelden hun expertise met het bestuur.
Na grondige analyse van alle voorstellen en na overleg werd het beleidsplan afgerond.
De grootste uitdaging voor deze legislatuur bestaat er in om met beperkte budgetten een zo volledig mogelijke dienstverlening te verzorgen met aandacht voor nieuwe beleidsopties.
Het zijn financieel barre tijden voor lokale besturen die nu pas echt de gevolgen van de financiële en economische crisis voelen. De nieuwe boekhoudkundige regels voor gemeenten, de zogenaamde BBC (Beheers- en beleidscyclus), verplichten de gemeente om de tering naar de nering te zetten.
Een gemeente moet met haar ontvangsten de normale werking en de aflossingen kunnen betalen. Dit in tegenstelling tot vroeger, waar overschotten gebruikt konden worden als buffer voor werkings- en investeringstekorten. De BBC zet dus per definitie aan tot besparingen.
Er zijn ook een aantal externe factoren die aanzetten tot een zeer voorzichtig budgettair beleid; zo stijgen de dotaties van de gemeente aan politie en brandweer gevoelig. Inkomsten uit de aanvullende personenbelasting worden trager doorgestort door de federale overheid.
Engagementen (afbetalingen) uit het verleden, zoals die voor nieuwe gebouwen, worden nagekomen, maar wegen wel op de rekening.
Dat alles vraagt om een doordacht en zuinig beleid. Niet elke droom zal gerealiseerd kunnen worden, maar dat betekent zeker niet dat we er minder ‘zin’ in hebben. We zien in de budgettaire beperkingen een uitgelezen kans om eens de focus te leggen op creatieve dienstverlening naar de inwoners toe. Als je geen megabudgetten voor investeringen hebt, dan moet een gemeente zich toeleggen op haar andere kerntaak: dienstverlening. En dat is precies wat we gaan doen.